AJANSSPOR-HABER
Teknik Yönetici Abdullah Avcı, TamSaha mecmuasının Haziran sayısına açıklamalarda bulundu. Avcı; deneyimleri, gayeleri, Türk futbolunun neden gelişmediği ve geride kalan Süper Lig dönemini husus alan değerlendirmelerde bulundu. Röportaja kendini tanıtarak başlayan 61 yaşındaki teknik adam, ‘futbol mesleğin boyunca en çok kime minnettarsın’ sorusuna da Trabzonspor Başkanı Ertuğrul Doğan’ın ismini verdi.
Abdullah Avcı’nın TamSaha mecmuasında yer alan röportajı şu halde:
“Oyuncularla gerçek irtibat kurma konusunda uygun olduğumu düşünüyorum”
Soru: Bir teknik yönetici olarak sıkıntı kararlar vermek zorundasın. Bir oyuncuya forma talihi veremediğinde yahut onu takım dışı bıraktığında bunun insani yükü sana nasıl yansıyor?
Cevap: Maç önü, maç içi karar vermek bizim en kıymetli misyonlarımızdan biri. Hayali alana çıkıp fark oluşturmak, gayeleri kendi mesleğini geliştirmek olan 24-25 farklı karakteri, farklı hayat bakışı olan insanı yönetmek zorundayız. Teknik yönetici olarak rakibe nazaran plan hazırlayacaksın, oyun senaryosu hazırlayacaksın, A, B ve C planların olacak. Oyuncularına, idaresine, taraftarlara karşı sorumlusun. Oyuncuların hafta içi davranışlarını, idmana iştirakini, sorunlarını biliyorsun ve kararlar alıyorsun. Sorun çıkartan fakat standardı yüksek bir oyuncuyu kimi vakit almıyorsun ve bu meseleleri onu çok seven taraftarlarla paylaşamıyorsun. Ben oyuncularla gerçek irtibat kurma konusunda güzel olduğumu düşünüyorum. Lakin radikal kararlar aldığında ve bir de sonuç berbat çıkarsa ihale de sana kalıyor
“Babam benim evvel tersanede personel olmamı istemişti, tersaneden kaçtım”
Soru: Hayatın boyunca daima futbolun içindeydin. Hiç ‘Acaba farklı bir meslek seçseydim nasıl olurdu?’ diye düşündün mü?
Cevap: Sağ olsun futbol bana bunu çok düşündürtmedi. Halbuki babam benim evvel tersanede emekçi olmamı istemişti, tersaneden kaçtım. Gemi Yapı Meslek imtihanına soktu, boş kağıt verdim. Sonra Beyoğlu Ticaret Lisesi ve lisede okurken Vefaspor’a davet.. Şükürler olsun bugün bu röportajı veriyorum
“20 maçta 32 gol atıp gol hükümdarı oldum”
Soru: Profesyonelliğe giden yolda neler yaşadın?
Cevap: Vefaspor’da birinci antrenörüm çok şey öğrendiğim, Halil Bıçakçı’ydı, Allah rahmet eylesin. Genç ekipte oynamadan Genç Ulusal Grup’ya gittim. Üç sene sonra 18 yaşımda 20 maçta 32 gol atıp gol hükümdarı oldum ve amatör grupta oynamadan A grupla profesyonel sözleşme yaptım. Çok çalıştım. Babam müsaade vermiyordu, onu ikna etmekte çok zorlandım. Kolay olmadı fakat hoş oldu.
“Futbola paha katan bir teknik adam olmaya çalıştım”
Soru: Teknik yönetici olmaya nasıl karar verdin? Bu yola çıkarken amaçların nelerdi, geldiğin noktada amacının yüzde kaçını gerçekleştirdiğini düşünüyorsun?
Cevap: Hem futbolculuk hem de teknik yöneticilik hayatımda çok değerli bir rolü olan Ziya Doğan’ın verdiği motivasyonla bu yola girdim. “Senin üzere insanların bu işin içine girmesi lazım. Sen hem çok güzel bir antrenör olacaksın hem de senin irtibatın ve ait öbür insanlardan çok farklı” diyerek beni teşvik etti. Ancak daha somut bir yolu da önüme sundu, “Ben şu an yardımcılık yapıyorum fakat teknik yöneticilik yapacağım. Ben seni takımımın içinde yardımcı antrenör olarak düşünüyorum” dedi. 1999’da girdiğim antrenör kursundan sonra Ziya hocamın yardımcı antrenörü olarak dört yıl kaptanlığını yaptığım İstanbulspor’da başladım ve başlayış o başlayış. İstanbulspor’da yardımcı antrenörlük, PAF ekibi teknik yöneticiliğinde üçüncülük, Galatasaray’da U19’la şampiyonluk, U17 Ulusal Ekibi ile Avrupa şampiyonluğu ve dünya dördüncülüğü, İBB ile 2. Lig şampiyonluğu, Süper Lig’de dört yılda hoş işler, A Ulusal Grup Teknik Yöneticiliği, Başakşehir’de şahane bir dört dönem. Dönem başında düşer miyiz diye düşünen yöneticilerimiz vardı ancak birinci dönemimizde dördüncü olmayı ve Avrupa kupalarına katılma hakkını kazanmayı başardık. İki kere ikinci, bir sefer üçüncü olduk. Bizim ikinci olduğumuz puanlarla ligde şampiyon olan gruplar vardı. Beşiktaş’ta çalışmak ve Trabzonspor’da şampiyonluk, A Ulusal Grup’tan sonra Galatasaray ve Fenerbahçe’den alınan transfer teklifleri… Aslında amaçlarımın yüzde 80’inin gerçekleştirdim diyebilirim. Rakipleri hiç değersizleştirmeden, hakemleri gaye göstermeden, oyuna saygılı, futbola bedel katan bir teknik adam olmaya çalıştım.
Soru: Geçmişte çalıştığın hocalardan örnek aldıkların var mı? Varsa hangi özellikleri seni etkiledi?
Cevap: Çalıştığım her hocamdan elbette bir şey almışımdır lakin kendi bağlantımı ve formasyonumu geliştirmek için çalışmışımdır. Bilhassa Avrupa’daki şimdiki oyunu takip ederek
Soru: Gruplarını çalıştırırken en çok ehemmiyet verdiğin taktik prensipler nelerdir?
Cevap: Yanlışsız hamle, yanlışsız savunma, grup oyunu, bütün içinde oyuncuların ferdi yeteneklerini azamiye çıkarma. Alanları düzgün paylaşma, oyuncuların kadro savunmasında birlikte, üçüncü bölgede özgürlüklerini ve yeteneklerini kullanarak fark oluşturma, duran topta savunmada ve atakta tahliller doğrultusunda fark oluşturma
Soru: Rastgele bir ekibin yüzde 70-80 topa sahip olduğu maçta aleyhine tabelada 2 yahut 3 sıfır yazmasını nasıl değerlendirirsin?
Cevap: Çok sık karşılaşılan bir durum değil bu Rakip kalecinin devleştiği, savunma oyuncularının verimli olamadığı, rakibin senin yanlışlarını cezalandırdığı, üzücü bir maç olarak hatırlarım. Yaşamışlığım da vardı ve çok üzücüdür ve daha çok çalışırım son pasa, son vuruşa, savunmaya. Bu istatistiklerle bir kaybedersin, dokuz kazanırsın.
Soru: Günümüz futbolunda teknik yöneticilerin daima kendini güncellemesi gerekiyor. Sen kendini nasıl geliştiriyorsun?
Cevap: İngiltere’ye gittim, Manchester City başta pek çok kulübün idmanlarını ve maçlarını seyrettim. Altyapı tesislerini inceledim. Antrenör grubumla her hafta tahlil toplantılarımız sürüyor. Geliştirebiliyor muyum bilmiyorum ancak besleniyorum.
“Kalabalıklar içinde asla gurur kıracak bir lisan kullanmam”
Soru: Teknik yöneticilikte saha içi kadar saha dışındaki bağlantı de kıymetli. Futbolcularınla ve takımınla nasıl bir irtibat lisanı kuruyorsun?
Cevap: Samimi ve dürüst oyuncu çok zekalıdır ve karşısında adil bir teknik adam görmek ister. Bu türlü davranmaya daima ihtimam gösterdim. Oyuncularımın da samimi ve dürüst ancak çalışkan olmasını isterim. Takımımla uzun yıldır birlikte çalışıyoruz. Herkesin sorumlulukları, neyi ne vakit ve nasıl yapmaları gerektiği muhakkaktır. Geri bildirimleri, tahlilleri eksiksiz ve tam almak isterim. İrtibat dilim gerektiği üzeredir. Duruma, tansiyona nazaran değişir. Kalabalıklar içinde asla gurur kıracak bir lisan kullanmam.
Soru: Bir oyuncunun performansı düştüğünde onu tekrar kazanmak için nasıl bir yol izliyorsun? Kadro içindeki rekabeti ve oyuncuların motivasyonunu nasıl sağlıyorsun?
Cevap: Konuşuruz Sorunun kaynağını hakikat tespit etmek değerlidir. Oyuncunun motivasyonu için ekstra bir gayrete gerek yok. Zira bu mesleği en yeterli biçimde yapmak için yüksek maaşlar alınıyor. Natürel vakit zaman abi üzere davranarak, kimi vakit ikazlarla, hakikat çalıştırarak “ekibimle” üst çekmeye çalışırız.
Soru: Mesleğinde seni en çok zorlayan periyot hangisiydi ve bu süreci nasıl yönettin?
Cevap: Baktığınızda A Ulusal Kadro ve Beşiktaş sonrası devirlerde zorlandığımı söyleyebilirim. Bilgi alışverişi yaparak, vakit zaman dayanak alarak süreci yönetmeye çaba ettim.
“Eleştiriler başımız üstüne”
Soru: Türkiye’de teknik yöneticiler ekseriyetle kısa müddette baskı altında kalıyor. Bu baskıyı nasıl yönetiyorsun? Tenkitlerle nasıl başa çıkıyorsun? Seni en çok hangi tenkitler etkiliyor?
Cevap: Futbolun en hoş tarafı demokratikliği, bilgisi olmayanların bile fikri var! İzlerken de dünyanın en kolay oyunu, zati bu yüzden hakkında herkes konuşabilir, yorum yapabilir. İşimizin en kıymetli kısmı baskıyla başa çıkabilmek. Doruklarda rüzgar sert eser. Baskıyla başa çıkabilmek nispeten kolay, küfür ve hakaretler ise çok zorlayıcı. Tenkitler başımız üstüne. Tenkit hakaret içermiyor ve haklılık barındırıyorsa üzerinde düşünürüz. Yapan olan her tenkit, önerme içeren her tenkit etkileyicidir. Ancak ömrünün 50 yılını futbolda geçirmiş, 25 yıldır teknik yönetici olarak grup yöneten bireylere “bilgisiz olduğun bir konuda” futbol öğretir üzere konuşulması çok rahatsız edici oluyor.
Soru: Genç oyunculara forma bahtı verme konusunda ne düşünüyorsun?
Cevap: Genç oyuncuyu en çok oynatan hocalardan biri benim. Yabancı sayısının bu kadar arttığı periyotta güç doğal. Her kulübün yarışan kimliğinin olması, bir tertibinin olmaması işi güç hale getiriyor. Fakat oyuncu mental ve fizikî olarak hazırsa, Cengiz Ünder ve Ahmetcan Kaplan üzere oyuncular çabucak yükselip gidiyor.
Soru: A gruba yükselen altyapı oyuncusunun 1 yıl idman yaptığı hâlde kondisyonunun A grup düzeyine gelmemesini nasıl değerlendiriyorsun?
Cevap: İdman temposu ile maç kondisyonu kazanmak sıkıntı. Altyapıdan A kadroya yükselen futbolcuların A kadroda forma giymesinin sıkıntı olduğu devirlerde maç yapmasını, rekabetçi oyunlarda uğraş etmesini sağladığımız vakit bu dediğin düşünce daha kolay ortadan kalkacaktır. Bu oyunculara kesinlikle ferdi programlar da yapılmalı.
Soru: Teknik adamlık seyahatinde ne üzere zorluklar yaşadın, “Nereden girdim bu işe” dediğin vakitler oldu mu?
Cevap: Ben İstanbulspor altyapısında teknik yönetici olarak toprak alanda dört yamalı topla bu vazifeye başladım. Hiç lakin hiçbir vakit “Nereden girdim bu işe” demedim. Çok çalıştım. Bir-iki istisna hariç yanlışsız lider ve yöneticilerle, yanlışsız futbolcularla, yanlışsız kulüplerde çalıştığım için şanslıyım. Üzüldüğüm, daha güzelini nasıl yapabilirdim diye düşündüğüm çok maç, çok dönem oldu lakin vazgeçmek yerine daima üstüne koymaya çalıştım.
Soru: Türk futbolunun gelişmesi için sence en değerli adımlar neler olmalı? Türk futbolunun temel sorunu nedir. Neden Avrupa kupalarında mart ayını istikrarlı bir biçimde göremiyoruz.
Cevap: Türk futbolunun en değerli sorunu saygıdır! Büyük kulüplerde şampiyonluk dışında her sonucun başarısızlık sayılmasıdır. Kaybedenlerin mazereti daima dışarıda araması, lokal muvaffakiyetlerin her şeyin üstünde tutulmasıdır, kaybedenlerin kazananları kutlamamasıdır. Avrupa’da mart ve ötesini göremiyoruz zira takımlar her sene aşağı üst değişiyor. Kulüp kültürünü, oyun kültürünü bilen oyuncular gruplarında uzun müddet vazife yapamıyor. Ligimizin temposu çok düşük, top oyunda az kalıyor. Lig daha ön planda tutulduğu için mart ayını gören başarılı sayılıyor. Altyapıdan üstyapıya geçiş için de bir planlama yok!
Soru: Harcanan bu kadar para, yapılan onca transfere karşın Edirne’den öteye gittiğimizde kayda bedel muvaffakiyet elde edemeyen ekiplerimizin gayesi ligimizde şampiyon olmaksa o vakit bu transferleri yapmaya, kulüpleri bu kadar borca sokmaya ne gerek var diye düşünüyorum. Dört büyükler esasen döneme şampiyonluğun doğal adayı olarak giriyorlar. Sen bu mevzuda ne düşünüyorsun?
Cevap: Seninle birebirini düşünüyorum. Şampiyonluk çok kıymetli ve kıymetli elbette Lakin çabucak şampiyon olabilmek için çılgınca transfer yapmaktansa sürdürülebilir muvaffakiyet için yanlışsız takım planlaması ve denk bütçe yapmak kaide. Bu kısır döngüden çıkmak için kulüp liderleri uzun vadeli planlar yapmalı ve taraftarlarını ikna etmeli. Taraftarlar da yalnızca galibiyet izlemek için değil, futbolu bütün kalbiyle sevdiği için stada gelmeli. Bu kadar para harcamaya sahiden gerek yok. Ayrıyeten iş para harcamaya kalırsa senden fazla para harcayabilecek en az 30 ekip var. İş tertipte.
“Bir Türk ekibi Konferans Ligi’ni kazanabilir”
Soru: Sence âlâ kadro kurmak için çok paraya gereksinim var mı?
Cevap: Elbette muhakkak bir bütçeye sahip olmak gerekir. Şampiyonlar Ligi hariç, UEFA ve Konferans Ligi’nde çeyrek finalden finale kadar kalan gruplara bakarsanız hakikat bir takım planlaması ve oyun ezberi ile oralarda olmak mucize değil. Bir Türk kadrosu Konferans Ligi’ni kazanabilir, UEFA’da çeyrek, yarı final yaşayabilir
Soru: Sence kulüplerimizin mevcut borçlarından kurtulması için neler yapılması gerekiyor?
Cevap: Evvel kulüp denk bütçe yapmalı. Altyapıdan üstyapıya oyuncuların hazır gelmesi sağlanmalı. Taraftar bu çocuklara müsamaha ile bakmalı. Bankalar Birliği borçları kapatılıp faiz yüklerinden kurtulmalı. TFF altyapılarda nitelikli antrenörlerle hakikat idman yapılıp yapılmadığını denetlemeli ve çocuklar çok maç oynayarak gelmeli. Yapacak çok iş var.
“Trabzonspor tarihinde ve müzesindeyim”
Soru: Trabzonspor’u 38 yıl sonra şampiyon yapan teknik yönetici olarak neler hissettin? Dönem boyunca yaşadığın zorlukların üstesinden nasıl geldin?
Cevap: Bu benim hayatımdaki en büyük gurur kaynaklarımdan biri olarak kalacak. Kendi öz kaynaklarından çıkan futbolcularıyla üç büyüklerin saltanatına son veren, tutkunun en üst seviyede yaşandığı ve uzun bir mühlet şampiyonluktan uzak kalmış bir kulüp. Yeterli başladık, ortayı açtık lakin finalde yavaşladık. Nisanda şampiyonluğu garantiledik, “Geç oldu” diye eleştirildi. Ertuğrul Lider başta yöneticilerimizle, futbolcularımızla, teknik heyetimizle, stadyumları tıklım tıklım dolduran taraftarlarımızla… Şükürler olsun, kasketimle, kazandığımız kupalarla, fotoğraflarımızla ben de Trabzonspor tarihinde ve müzesindeyim.
Soru: Yıllar sonra Galatasaray-Fenerbahçe derbini yabancı hakemlerin yönetmesini nasıl değerlendiriyorsun? Hakemlerimize duyulan güvensizliğin sebepleri nelerdir?
Cevap: Bir derbi maçının yabancı bir hakem tarafından yönetilmesi üzücü, fakat hakemlik tertibinde çok radikal değişiklikler yapıldı. Yeni hakemler çok tecrübesizler, teknik olarak gelişmeleri ve kriz yönetebilmeyi başarabilmeleri için vakte muhtaçlıkları var.
Soru: Son 20 yılda futbol seyircisinin her geçen sene stadyumları boş bırakmasının sebepleri neler? Seyircileri tekrar tribünlere çekmek için neler yapılmalı?
Cevap: Çok sayıda sebebi var. Birincisi futbolsever kitle dünyanın her yerindeki maçları seyretme bahtına sahip. Bizim kısır çekişmemizde futbola dair doğruları da çok görmüyorlar. Top oyunda Avrupa’nın üst liglerine nazaran 8-9 dakika daha az kalıyor. Bilet almaya bütçe oluşturmakta zorlanıyorlar. Anadolu’da bilhassa gençleri stadyumlara çekmek için eğitici programlarla kampanyalar düzenlemeliyiz. Futbolu seven, rakibe saygılı, kuralları bilen genç bir nesle bu alışkanlığı kazandırabilsek, o kadroların futbol kalitesi de yükselecektir.
Soru: Geçmişteki futbolla bugünkü futbolu karşılaştırdığında ne üzere farklılıklar görüyorsun?
Cevap: Dayanıklılık, devamlılık, hız, alan kullanımı, taktik yaklaşımlar, takımdaki futbolcu sayısı, stadyumların hoşluğu, bilimsel yaklaşımlar, beslenme, tahlil, toplam maç sayısı, topların kalitesi her şey farklı. Kıyas kabul etmez lakin geçmişteki maçların hoşluğu, teknik futbolcuların çokluğu da bugünle kıyaslanamaz. Değişmeyen tek şey, futbol, dünyanın en hoş oyunlarından biri.
